عوامل اجتماعی مرتبط با مصرف گرایی در پوشش و ظاهر زنان جوان شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با مصرف گرایی در پوشش و ظاهر زنان جوان شهر تهران است.در این پژوهش از نظریات وبلن، بوردیو، زیمل و گیدنز برای تعریف مصرف گرایی و رابطه آن با پایگاه اقتصادی – اجتمای و تمایل به کسب تشخص و تمایز استفاده شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش پیمایش می باشد. جامعه آماری را کلیه ی دختران و زنان 18 تا 30 ساله شهر تهران تشکیل می دهند. حجم نمونه 400 نفر است که برای انتخاب آنها از نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شده است. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و پس از استخراج داده ها با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از آن است بین مصرف گرایی با پایگاه اقتصادی- اجتماعی رابطه وجود دارد، پایگاه در دو بعد منزلت و ثروت مورد سنجش قرار گرفته است. در حالیکه بین مصرف گرایی و منزلت رابطه وجود دارد اما ثروت با مصرف گرایی رابطه ای را نشان نداد. از جهتی دیگر بین تمایل به کسب تشخص و تمایز و مصرف گرایی افراد رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که پایگاه اقتصادی- اجتماعی از طریق تمایل به کسب تشخص و تمایز بر مصرف گرایی اثر می گذارد.